دسته: شعر و ترانه

« نظام ملک یکتا » بیا جانا نظر بنما ، نظام مُلک یکتا را کند مشغول این دنیا ،به طرزی هر نفر ما را خداوندی که نادیدم ، زِ کار آن بفهمیدم که دارد قدرتی از خود ، مقام فرد اعلا را به دنیا آدمی آورد و بازم می برد زین جا ستایش کن خداوندت […]

پای افکارم کمی لنگ است و من افسرده ام غم نشسته در دلم همچون گلی پژمرده ام شاخه ی خشکیده ام بی یار و یاور مانده ام سهمم از فردا تباهی گشته و دلمرده ام هرچه کردم تا بدستش آورم اما نشد نیمی از عمرم فنا گردیده و سرخورده ام عاشقی کردم ولی دراین تلاطم […]

عابدِ مَعبـدِ پُر حادثـه‌ای تاریکم من خداوندِ نفس‌هایِ پُر از تشویشم در پَرستش همه جا آیـنـه را می‌بینم قاتلِ مُنکرِ فرمانِ خودم در خویـشم .. اِلتِهاباتِ زمان ، تـیغِ تَبر ، ساقه‌یِ تَر در بهارم ولی از زردِ خـزان لبریـزم ! چشمهایم پُر از انکارِ سقوط است و مدام از گلو بُـغـض به قَعرِ دلِ […]

بیا تا که اشکام کمی کم بشه بیا تا که دَستات یه مَرهَم بشه دارم بی تو می میرم از بی کسی بیا تا نفسهام منظم بـشـه ▪ چشام مثل یه کاسه ی خون شده تو رفتی و این خونه ویرون شده من و خاطراتی که توو قلبمه و دردی که توو سینه مدفون شده […]

گیر کرده توی دستانت پریشان حالی ام خاطراتت را نگیر از دست های خالی ام .. حسرتِ پرواز را توی قفس فهمیده ام آرزویی پَرزده بالاتر از بی بالی ام .. هرچه باشد حکمِ چشمانِ تو ؛ گردن می نهم تیربارانم بفرما ؛؛ صادق خلخالی ام !! .. مانده ام مثلِ مزارِ تازه ی یک […]

  کافر تر از آن ام که تو را انسان بدانم تو هنوز خدایگان زیبای منی فقط اندکی دست معجزه‌ گرت به کار نیست. لیلا_طیبی (رها)

سلام حالم خوب است نگران من نباش هرروزکه صفحه ی دلم را ورق می زنم آرزوی دیدنت را تحمل می کنم شاید با آمدنت بی تو بودن را فراموش کنم “می ترسم اگرشبی به خوابم راضی گشته باشی به یاد تو بیدار مانده باشم”.

امشب درکناررنج هایم مرغ آمین، آرزوهایت می شوم آرزویم رادعاکن.

« لطف کریم » هفده ربیع2 آمد ، لطف حق یقین آمد رهبری به این امـت ، ختم مرسلین آمد آن وجود با جودش ، مکه بـر زمین آمد از وجود مولودش ، عیـد مسلمین آمد آخرین پیمبـر بـود ، علمـش اولیـن آمد علم اول و آخـر ، از لبـش بـرون آمد نام آن محمد […]

« حکمرانی » خدایا این چه طرز حکمرانی است چرا در دین و ایمان ،کفر باقی است خداوندا چه گویم من به حُکمت چرا کفر آشکار و دین نهانی است بهار نوجوانـی وقت کار است که جهل اندر بهار نوجوانی است هـر آن پیـری که دارد زُهد و تقوا4 هدف بر ضربه ی جهل جهانی […]

« سخنگویان » سخنگویان بسا صحبت که آنرا ضرب المثل گویند سخن حرف است،ولی باید حقیقت جسم آن جوید هر آن صحبت که می گویند،عبارت را توان سنجید به شکل آن عبارت می توان جسمی ازآن جوید سراسر صحبت قرآن، بُوَد حرف ای برادر جان هر آنکس خواند قرآن را ،رَوَد معنای آن جوید حسین(ع) […]

الفبایم تویی بی تو الفبا را نمیفهمم معلم بی تو حتی واژه یِ ” آ ” را نمیفهمم .. اگر چه مهرِ مادر شد زبانزد در همه عالم نباشی میمِ مادر ، بایِ ” بابا ” را نمیفهمم .. توهستی ثروتم ، داراییم ،دارایِ من هستی و بی تو مهربانم ” سینِ ” سارا را […]

« آفت انسانی » کار زشت هر بشر را بنگری دیوانگی است اینچنین دیوانگی ها ، از قدیم خانگی است عقل انسانی به ما هـر کار را دستور داد لیکن این دستور اندر دانش انسانگی است آفت هـر خرمنی را می توان از خود شمرد آفت انسانی از آن خرمن نفسانگی است شوق بلبل سوی […]

« صوت و صدا » درتمام شبها درسجده گاه،دیدم خدا را ضجر از تو دیدم ، بود آشکار را در خون شناور شد این دل من تا یادش آمد نام خدا را ما بر تو هر چند امیدواریم گویا تو داری انکار ما را در آفرینش ، کی رأی ما بود خود آفریدی ، شاه […]

روی پر فرشته ها نوشته مشهد تو قطعه ای از بهشته هر کی میاد از پی سرنوشته می گه آقا رئوفی تو عشقه اینجا همون نقطه سرنوشته حاجت ما دست امام عشقه نوکری ایل و تبارت آقا یه افتخاره که برام نوشته لطف خدا درون این سرشته مشهد تو یه قطعه از بهشته شمس الضحی […]

قدم های باران ابرها جشن می گیرند در وسط آسمان می چرخند و می خوانند آواز شاد باران دست نوازش می کشد بر تن تب آلود زمین چون آفتابی است که طلوع می کند باران کوه و دشت و دمن لبریز از طراوت چمنزار قد می کشد به استقبال باران برکه ای که از بی […]

( ناز مکن ) نغمه ی رفتن زِ برَم ساز مکن حالِ دلم سخت شود ناز مکـن من که خریدار شدم نازِ تـو را با دلِِِ من مسئلـه آغـاز مکـن عشقِ تو آتش زده برجان و دلم زخـمِ دلـم کهنـه بوَد باز مکـن همچو پرنده پرِ خـود را مگشـا شهپرِ خود باز چو شهباز مکـن […]

حق با چشم‌های توست و لب‌های گس ات و نگاهت که مزین است به غم حق با چشم‌های توست تو با آن مربای لبخندت و شکوه زیبای تخت جمشیدی ات در غربتی تلخ در آغوش مادر حق با چشم های توست اما در این شهر سیمانی رویا، وهم و خیال به کار نمی آید زیر […]

این صدا چیست در دل کوه ای گل سرخ؟ شاید نغمه ی چوپانی در تنهایی… شایدم تن زخمی ز تیر آهویی است در دل دشت که به خیال بره ی گشنه اش می میرد… شاید نغمه رودی است که ره می پوید یا که شاید سوز دل ریش ریش عاشقی شبگرد است که شباهنگام دل […]

« رضا به رضای خدا » طراز1 حکم خدا را ، اگر تو می دانی عمل بکن ، که نـیاید برت پشیمانی به اوج معرفتِ پیـر معنوی بنگر زِ اوج فکر بـشد جاودان ، نـشد فانی خلیل حق،که به آتش نسوخت معجزه بود همان زِ معجز حق بود و علم ربانی تمایلات بشر را بـبین […]

دیشب هجومِ گریه ها روی سرم ریخت یک لشگر ِغم بی تو توی بسترم ریخت .. ” خلوت شدم مانندِ دشتی بی تو ای کوه “ بی شانه هایت تکیه گاهِ آخرم ریخت .. تنها شدم تن لرزه هایِ دست و خودکار ویرانه تر از شهرِ بَم در دفترم ریخت .. من در تو گم […]

گفتی از عشقِ تو درگیرم دروغی بود و بس جز تو دستی را نمیگیرم دروغی بود و بس .. کاشتی بذرِ محبت را به قلبم نازنین از وفایِ دیگران سیرم ؛ دروغی بود و بس .. گفتمت تا آخرش با من بمان ؛ گفتی به چشم سخت در دامِ تو زنجیرم دروغی بود و بس […]

.. خنده های من شبیه قهوه های تلخ کافه ست خیلی وقته بودنِ من توی زندگیت اضافه ست .. خیلی وقته انتظاری واسه بودنت ندارم مثل یک فیلم قدیمی پُرِ لحظه های تارم .. قصه ی عشقِ من و تو یه رمان پُر از دروغه این روزا تلخیِ حرفام مثلِ شعرای فروغه .. این روزا […]

پاییزی دوباره رقص طرب انگیز درختان جوان که ز آواز چنگ باد پاییزی میهمان پیراهن رنگی پوشیده بر تن برگ ها که در ضیافت دوباره خزان با فریادهای بی صدا دیوانه وار پرواز می کنند از بلندای درخت می ریزند بر زمین رقص وار وزمزمه می کنند ترانه رفتن را کوچ مرغان عاشق که به […]

زنگ فریاد خروس خبر از روز دگر بر گل لاله کشید سحر از خواب پرید غنچه خمیازه کشید زندگی از سر شوق برگی از برگ سپیدار بلند بر سر بوم نهاد قلمو رنگ و خیال نقش نقاشی رویش می زد زندگی مور کشید زندگی کار کشید سفره از نان حلال دل بی تاب کشید زندگی […]

بوی بهشت ………………………. بوی بهشت می وزد،ز گنبد طلای تو گرمی این دل من است،قبه الرضای تو آرزوی زیارتت،حج نرفته من است ثواب حج می دهد،مشهد الرضای تو صحن به صحن حرمت،گوشه ز گوشۂ بهشت درود و صد ها صلوات،به لحظۂ دعای تو پنجره فولاد شما،دخیل قلب عاشقان مژده وصل می دهد،صدای ربنای تو وجود […]

ای کاش درختی بودم ریشه تنیده در بهت آفتاب و تو پرستویی که لانه اش روی چشمانم بود تو را می بویم تو را می بوسم و تو را در آغوش میکشم اگر فصل مهاجرت نرسد…!!

هر جا که تو باشی ، همه آنجا دل ماست فرقت عشق نمادی زدل ، فـاصلـه هـاست پیش ما قصـه دل رشتـه ی نا پیـدا یست چون بـرون رفتی از آن ، حاصل این مسئلـه هاست زنـدگی خواب خوش است ، گـرکه پـذیـرا باشـی نتوان کـرد سفر ، بـا حشم و راحلـه ها همسفر با […]

دختری از جنس ابریشم آمده از نسترن، شبنم دختری از جنس احساسم می نشیند بر گل و سنبل روی گل ها حک شده اسمش اسم او زیبای هر گلشن در بهار زندگی هستی هر ورق از این گلستانم گل تو هستی و گلستان هم تو عشق تو هستی و عاشقی هم تو تو نیاز این […]

« صد جفا » خداوندا ، تویـی بیداد3 پرور زِ خلقت،صد جفا شد بر پیمبر(ص) پیمبر (ص) را زِ خلقت برگزینی زِ خلقت می گذاری اش در آزر4 پیمبر(ص) را بـترسانی زِ امرت ولی خلقت نـمی ترسند سراسر خداوندا تویـی دانای هـر راز چه رازی هست در خلق و پیمبر مگر این رأی خلقت را […]

خسته ام خسته از این زندگی تکراری خسته ام خسته تر از آنچه تو میپِنداری .. روزهایم همه تکرار و شبم طولانیست خسته ام ؛ خسته یِ کابوسِ بدِ بیداری .. مَرضِ اصلیِ من قهوه یِ چشمانِ تو شد خسته ام خسته از این سلسله یِ قاجاری .. باید این بار به پایان برسد جورِ […]

تو در باورم عشقِ آخر شدی همان لیلیِ پاکِ در قصه ها نشستی به تفسیرِ آغوشِ من رَکب خورده بابوسه ات غُصّه ها . دوچشمِ پُراز پاکی و حسرتم تو را عاشقانه رَصَد می کند کِشِش های پی در پی و جَذبه ات درونِ دلم جَزر و مَد می کند . طلوع کن به بیتابی […]

بـی قــرارم برای دیـــدنت شرارها شعــــله بر جانم میشکد برای دیدنـــت بــاید باشـــم شعــــله تــــا روزی کـــه ببینمــت بی قــــــرارم و در قفس زندانی گفـــــتم کــــه به پــــای زندانی ماندن فرقی ندارد با آن مرغ در بند زندانی حــــالـــو روزت نیســــت کــــم تر ز مــــنی کــــه فلــک شـــــب و روز ها را برایــــم بر عکس […]

بــــگردیـــد و بـــگیـــریــد یـار خـــــوب رحــــیم و حمیــــده من که گشتـــم گیتی چنــین حــاجت بـــر من بــعـــیده بـــگردیــد به گـــرد یـــار رحیـــم خـــــود به عشـــق شقـی بــــودن در او بعیــــده گــرفتـــم صـــد هـــا یاسمــــن و صنـــم دریــغ از زره ای در آنان صفت حمیـــده پاهایــم رسانده فلـک به حــلب و چشمانم رفیق رحیمــی نـــدیــده عمـــری […]

شدم در همان دوران نوجوانی انتهای رطـــب در سخن با مهتران بالاتر ز ادب سخن خردمندانه پدر آویز گوش من پســـر و رفت در سر بر سر سفره همیشه حـــــلب نیســــت اندر این دوران بد یک یار خــــوب پر ز ستــــر برای من! واقعــا نعـــــمت عجـــــب!! حیف شد انتهای خوبی کردن های من بر آدمان […]

امشب تمام عاشقان را تو خبر کن ببالینم بیایند و طبیبان را خبر کن نفس ها در گریبان و اشک ها پنهان بر لبم جاری نمی گردد کلامی یار را هم تو خبرکن ای شماها شعله ور چون آذرخش پیرهن چاک با من بگو از سرگذشت، آن سرنوشت را هم خبر کن

اینک که به خلوت شاعرانه رفته ام دیگر به خیالات خیابان بیابان گذر نمی کنم بلکه مرا به کوچه ی یار ببرید همان کوچه باغی که پر از حضور من است ودل تنگ جنون من است…

مگر یک شب تو را بینم درون معبد هستی از آن شبهای مهتابی تو باشی از آرزو لبریز ومن از آرزو خالی… ومن با دست تنهایی و خواهشهای جان افروز وتو باشی(هستی) تماشایی…

خط به خط عشق را معنا کردم در دفتر جبر تقدیر واژه ویران گر انکار را منها کردم تکه تکه کردم این تردید را زیر و رو کردم نگاه دل را من نوشتم جبری از بازی عشق با معادلات تک مجهولی عشق بهتر است یا عقل؟ تو به کدام مجبوری تینا دلشکیب

قاصد خوش خبر شهر دلم فصل پرواز رسید مقصدت چیست؟ کدام سو؟ شاید آن ابر سفید قفس قصه ی دل را تو گشودی و رها باز هم آن هد هد خوش خبر از کلبه ی صبا رسید بنویس نا مه ای سرخ از جنس امید خون عشق من است که چون اشک چکید گونه سرخ […]

خواستم درغزلی وصف توآغاز کنم مطلعش زلف تورادیدم گمراه شدم تابه چشمت برسم وصف توپایان یابد حال باماهرخی وخال لبانت چه کنم هاتفی گفت که عاشق شده ای بیچاره من بااین دلبری وزلف سیاهت چه کنم

عمرما رفت چه زود هیچ کس نیست بپرسدازما که درآن وقت سحر ازدل پنجره ی عشق چه دیدی آن روز…

چقدردیر رسیدم که شتابان دل به تاریکی سپردی تا رد پایت را درکهکشان عاطفه گم کنم و آن لحظه که بغض گلویت ترکید اشکهایت را هرگز ندیدم آری خیلی دیر رسیدم به اندازه ای که لبخندتورا هرگزندیدم…

گفتمش :چه می فروشی؟ گفت: دل! گفتمش : چند می فروشی؟ گفت: به اندازه لبخند گفتمش: پس مال تو ، تنها بخند او خندید و از دستانم دل را ربود وقتی به خود آمدم او رفته بود دل ز دستش روی خاک افتاده بود رد پایش بر دلم جا مانده بود…

سحرگاهان که مجنون با دلی شاد به لیلی آیه الکرسی فرستاد بگفتا نیتم سلی و وصل است که از درگاه ایزد خواست اصل است مرا مجنون کنی با این تب وتاب که لیلی می درخشد مثل مهتاب در آخر جانِ مجنون همره باد پیامی هم فرست و نامه ای شاد

شب که می آید همه آسوده خاطر می شوند در دل ما خاطرات از نو نمایان می شوند می نشینی لحظه ای با یاد من گل می کنی وامق ، عَذرا ، لیلی ، هَزاران می کنی تو همه جانِ جهانی ، درد ما را چاره کن تو چو حسم می کنی ، زنجیر غم […]

الهی همرهی دارم از جنس بلور اوست همراه من تا کوه نور دوستش دارم برای مهر و ماه تو پناهش باش تا ایام صور

تو را از یاد بردم لحظه ای با غصه ها بیدار ماندم به سنگینی غم ها دل سپردم نشسته خنجری کاری به قلبم تمام نوشداروهای عالم نمی بندد دهان زخم هایم بیا، برگرد، غلط کردم تورا با جان صدا کردم…