شعر راز و نیاز – نوید کیهانی فرد

راز و نیاز

روز من با یاد تو، راستی که شیرین میشود    

ذِکر اللهُ اکبرم، نُقلِ شِکرچین میشود

بر لَبَم آمد چو نامِ شهدِ تو      

نامهای دیگران، انگاری که هیچ میشود

طاعتت بَس با صفا و دلگشاست    

ناجی این قلب غمگین میشود

از زمین تا آسمان، هرجا که من بینم تویی   

مُلکِ زَربازان دنیا، راهی زین میشود

حاجتم دِه از اجر این راز و نیاز

استجابت گر کنی، ظالم خشمگین میشود

مَهدی مُنجی طلب دارم زِتو

گَردِهی موعود را، عالَم دستچین میشود

1398 – اصفهان