ای کاش تو باشی و من و دنیائی ،
که در آن غصه دیرینه نشود دامنگیر ،
یا که حرفی زغمی دغدغه ی خاطر و تشویش وعذاب ،
زندگی را برسانیم به سر منزل احساس و شباب
لحظه ها عامل عشق اند و امیدی که در آن آزاد است
بسپاری بدل و فراموش کنی وسوسه را
ماندگار است همین امروز و نهایت باید
حافظ عشق بجا مانده به دل ها باشیم
شاید فردا نباشد ، فرصت دیدار دگر
