(۱) دلم پُر است! کاکتوس گلدانم!!! نه نوازش میشوم، نه پناهم میشود آغوشی...
(۲) وَ ماهی؛ به قلاب پناه برد از- هجومِ تنهائی!
(۳) پلان شبانههایم، دور از تو! --تاریکی، --تشویش،، --دلتنگی،،، وَ چشمهای نمناک!
(۴) ذهنم آبستنِ فکریست؛ بدیع! به ماماییاش آمده، [قلم]!!! شاید یلانی دگربار، چُنان "رستم" و "سهراب" از "تهمینه"ی شعرم --زاده شوند.
(۵) تنهاییام، پنجرهایست همیشه باز، که هرگز، --بسته نمیشود!
(۶) آیا به انقراض یوزهای ایرانی، --اندیشیدهای؟!. *** به انقراضِ هولناکِ انسانیت چطور؟!
#لیلا_طیبی (رها)
برای ارسال نظر باید وارد سیستم شوید
یک دیدگاه اضافه کنید