شعر چرخ کینه ور / حسن مصطفایی دهنوی

« چرخ كينه ور »

وفا  زِ  چرخ  مجو ، چرخ  كينه  كردار    است

طريق   گردش  آن ، خون  آدمي  خوار    است

درست   عهدي   اين  چرخ   را   نـشايد    ديد

كه  دام  حيله ي  آن، دائماً  در اين  كار   است

به   مال  و  مكنت1 و حكم  و  تسلطش   نتوان

كنيم   تكيه   كه   اين   نابكار2   بدكار  است

لطافت   از   گُلِ   گلرخ ،  مجو    برادر     من

به  هر كجا  كه  گُلس، خارش  آدم آزار  است

به  هر كسي كه  از  اين   نابكار ،  شكوه  كنم

جواب  من  ندهد ، آنكه  اهل   اين كار   است

زِ   جور  چرخ  كهن   در   امان      نـمي باشم

كه  بهر  جور  و جفا ، هوشيار  و عيّار3  است

اگر   زِ  جور   همين  چرخ ، صبر   پيشه   كنم

جفا  و جور چه  سختس و تلخ  و دشوار  است

جفا  و جور ، من   از   چرخ   كينه ور     دانـم

ولي  طريقه ي   آن   دست   اهل   بازار   است

اگر  به   خال  و  خط  و  نظم   پيكرش   نگرم

زِ  نيش   تيز  نهانـش ، زننده  چون  مار    است

خوش است  روز  كسي، كز  جزا   نـمي ترسد

كه   آن   زِ  كور دليهاي    اهل    كفار    است

كسي  كه  ترس  خدا ، در  دلش  هميشه    بُوَد

بداند    اينكه   خدا   در  جزاش   قهّار4   است

خدا   زِ   گردش   اين   چرخ    مي كنم   فرياد

زِ  چيست  گردش   اين  چرخ، آدم  آزار  است

اگر  كه   آدم  و  دنيا ،  به   هم   جفا    نـكنند

جفا   زِ  چرخ   نـباشد ، درست  كردار    است

برادرا    تو     ره    دانـشـت         نـمي جويـي

براي  سركشي توست،كه چرخ  در كار  است

اگر  كه  عيبي و نقصي  به  گردشـش    مي بود

بديد   آنكه  خودش ، حافظ  و  نگهدار   است

كسي  كه  عيب   همه   خلق  خود     بـپوشاند

نـبيند عيب به  چرخش، همان كه  ستّار⁵  است

اگر   تو  دانش  خود   را   به   راه  حق   جويي

نه  چرخ كينه ور  است و نه  كينه كردار  است

بشر   تو   گردش   اين   چرخ   را    نـمي داني

سزاي   آدميان   است ،  نه   آدم   آزار    است

خراب  كاري   اين  چرخ   را    نشايد   گفت:

هر  آنكه  حرفِ خدا  زد، سرش  سرِ دار  است

حسين نسل پيامبركه حرف حق گفت و مي زد

سرش  جدا  شد  از  دست   شمر  غدار6  است

گُل  است   و   بلبل  عاشق  ،  بـهم      پيوندند

خطر  براي  همين ها ، در اين چه  بسيار  است

طريق   عاشق   و    معشوقه اي     ميان      آرَد

ولي   چو   نيك    بـبينم ،  طريق    آزار   است

جفا   بديدم   از  اين  چرخ   بي  وفاي   لجوج

تمام   مدت   عمرم   از   اين     گرفتار    است

برادرا   ،   تو    به   درد      برادران      بـرسيد

برادران   تو  هم ، چون   تويي   گرفتار    است

حسن،شكايت از اين چرخ  مي كني چه عجب

ز  چرخ  ،جور و جفا  ديدنش  كه بسيار  است

٭٭٭

1- قدرت – دارايي   2- بي دين  3- زيرك – چالاك 4- چيره شونده  5- پرده پوش     6- بي وفا - پيمان شكن

دیوان  اشعار  حسن مصطفایی دهنوی