شعر علی اکبر (ع) / حسن مصطفایی دهنوی

« علي اكبر (ع) »

لیلا1  تو  بیا  ، مادر   به    بَرَم

بنگـر  زِ   برت   رو  در سفرم

لیلا   من   اگر    بهرت  پسرم

اما   چه   کنم،    بهر     پدرم

اکبر   تو  بیـا ، بـنشین  به  برم

ای  قوّت  دل  ،  نور    بصرم2

ای   اکبرم   ای   نیکو   پسرم

از  رفتن  تو  خون  شد جگرم

لیلا  تو  ببین ، این  چشم   تَرَم

لشکر  زده  صف ، دور   پدرم

لیلا   تو   مکن   منع     سفرم

نـتوان    نگرم     تنها      پدرم

اکبر تو  بـبین، این  چشم  ترم

من  دوری  تو ، نـتوان   نگرم

از  دوری   تو  ،   بیچاره  ترم

از  مرگ  تو ، من   آواره   ترم

لیلا  تو بکن گوش این سخنم

بر گو  ، چه کند   آخر   پدرم

ای  مادرم، ای  شیرین  سخنم

آخر  نه   مگر  آن  را     پسرم

اکبر  تو بُدی، چون  تاج  سرم

جاری   بنگر  ،  اشکِ    بصرم

لیلا   تو   بـبند    بار      سفرم

در این  سفرس ،من  رهگذرم

اسباب  سفر  ،  آور   به    برم

خُود3 و  زره  و  تیغ4 و  سپرم

اکبر  به  تو من   باشد    نظرم

از  فرقت5 تو ،خم  شد  کمرم

اکبر  به  رهت  ،من    منتظرم

تا   بار  دیگر ،  آیی     به  برم

مادر  تو   مبند   بار      سفرم

زین  مُلک فنا ، من   رهگذرم

از   بهر   بقاء    باشد    سفرم

همراه    همان ،  دانا        پدرم

ای  اکبرم ،  ای  نیکو   پسرم

از   کودکیَـت    آمد      نظرم

دادم  به  تو  شیر ،از این  بدنم

تا  گشته سفید ،این  موی سرم

من  طوطی  تو، بـشنو   سخنم

پُر خون  بشود ، این  بال و پَرم

در خون  نگری من غوطه ورم

مادر  زِ  غمت ، من  با   خبرم

مادر  زِ   بقاء    باشد     خبرم

در  ملک   بقاء ،  آسوده    ترم

این   مُلک   فنا ،  آرَد   ضررم

بر  ملک  بقاء   ،   آماده    ترم

همچون   پدر    زیبا      نظرم

از  شوق   بقاء   من    مفتخرم

مادر تو بکن گوش این سخنم

بعد  از من ،  اگر  رفتی  وطنم

بر  خواهر من  ،برگو    سخنم

در کربلا  ، من  شد      وطنم

پیغام   مـرا   می  بَـر      وطنم

بر  اهل  وطن ،می گو  سخنم

گفت: اکبرم  آن شیرین  دهنم

بر  آب  بقاء ، من   تشنه   ترم

در  زمره ی  آن  خونین کفنان

من  هم  یک نفر،خونین کفنم

من  دورم  از آن ، اول    وطنم

در کربلا  ،  من  شد     وطنم

سوغات  بـبر  این      پیروهنم

آنها  تو مزن  حرف  از   کفنم

در   باغ   جنان  ،   باید  بـپَرم

نخلش   بدهد  ،  آنجا     ثمرم

در   دایره ی     مُلک     وطنم

گل  سر زند ، از خاک   وطنم

٭٭٭

1- مادر علي اكبر(ع)     2- چشم       3- كلاه جنگي     4- شمشير     5- جدايي – دوري

دیوان  اشعار  حسن مصطفایی دهنوی