• صفحه اول
    • مجله
    • درباره ما
    • تماس با ما
    • رپورتاژ آگهی
    ثبت اثر / مکان
    ورود یا ثبت نام
    ثبت اثر / مکان

    شعر روز اول / حسن مصطفایی دهنوی

    • متن شعر
    • نظرات 0
    • prev
    • next
    • پسندیدن
    • گزارش مشکل
    • prev
    • next
    متن شعر

    « روز اول »

    روز  اول    بنهادن  ،   سخنی    بـر    دهنم

    پیرو    راه    تکامل   بُوَد  ،  ایندَم    سخنم

    پروراندم   سخنی   را  که  به  خون  جگرم

    تا   که   تطهیر   نمایم  ،  زِ   برای    وطنم

    اسم اعظم  كه  دهد  جلوه  به  طرز  سخنم

    بنويسم   به   همان  نام   نِـهَم   در    كفنم

    مرغ   باغ  ملکوتم  ،  رَوَم    اندر     وطنم

    گر  رها  گردم از این بسته ی  ترکیب  تنم

    اجلی  آید  و گیرد  همه  را   در   دَم  مرگ

    تا   بـدانند ،  به   بازیچه    نـدانند    سخنم

    من در این خاک زمین چند توان غوطه  زنم

    عاقبت ،  باید   از  اینجا   بروم   در   وطنم

    نـتوانی   نگری ،  بعد   من  از  من     اثـرم

    جز همین شهد  شکربار،که هس در سخنم

    بلبل  باغ  بهشتم ،که  توان   چهچه    بزنم

    شوق   آنجا   بُوَدم ،  گر   بـفهمی    سخنم

    من   از این  دام فنا ، هر چه  فرستم   وطنم

    تا  که  آنجا   برسم ، عین   همان  را  دهنم

    من  در  اين  خاك   زمينم  و  گرفتار   تنم

    گر  به   پرواز  در  آيم ، بِـكَنم1      پيراهنم

    طایری2 از  ملکوتم  زِ  فراقش3  چه   کنم

    در  تنم ، در  قفس   تن   نـتوان    پَـر   بزنم

    آرزویم   به  جنان  باشد   و  شرح    سخنم

    دوست  من  هر که  بُوَد، زود  بیارد   کفنم

    ای خوشا ،باغ  بهشت و چمن وشاخ گلش

    دَم  صبحی  به  سر  شاخ   گلشن  پَـر   بزنم

    گر   توانم   زِ   فشارم ، قفس   تن    شکنم

    پَر  زنان  سیر4  کنم ، باز  رَوَم   در    وطنم

    هر کس  آورد  مرا ، نقش  ببست این  بدنم

    گر  بیاید   بَـرَدم ،  نـشنوی   آندم     سخنم

    آنکه   بر  یاد   رُخش ، با   اثر  آمد   سخنم

    کی  بیاید ،که  دیگر نشنوی از من که منم

    من  که  از  بهر  تو  یک  بلبل شیرین  دهنم

    نچشیدی  تو  مگر، شهد  شکر  در  سخنم

    راه   منزلگه   جانان ، به  برت   هدیه  کنم

    راه  هموار  کنم   بهر  تو ، تا   جان   بکَنم

    ياوران   راه  در آن ، منزل   آن  يار كجاس

    تا كه بر خاك رهش عرضه كنم اين  سخنم

    ای  برادر ، غم   ایام  فراقت  سخت  است

    سختیَـش  سهل  شود ،گر  بشناسی   سخنم

    فتح و  پیروزی  ما ، می شود  از پند حکیم

    بلکه  بـتوانم  از  این  بحر  فنا5، جان   ببرم

    منزل  يار   نكو   طلعت   عيّار6   كجاست

    تا كه جان بسپُرمش،گوش كند  اين  سخنم

    اي  بشر  آنچه  به  بازار عمل  هست  تو  را

    ما  بـبينيم   دمادم ، تو  مگو   هي     سخنم

    ای حسن،هر چه توگفتی همه شد میل  دلم

    معنی  حرف  تو شد ، پوشش  نطق و سخنم

    ٭٭٭

    1- خارج كنم- جدا كنم   2- پرنده  3- جدايي - دوري   4- گردش- سفر  5- دنيا  6- زيبا روي تردست و زيرك

    دیوان  اشعار  حسن مصطفایی دهنوی

    اشتراک گذاری
    [TheChamp-Sharing]

    [dqr_code]
    آمار
    [pvc_stats postid="" increase="1" show_views_today="0"]
  • هنوز نظری ندارید.
  • یک دیدگاه اضافه کنید

    دیدگاهتان را بنویسید · لغو پاسخ

    برای ارسال نظر باید وارد سیستم شوید

    پیشنهاد به شما

    شعر دوبیتی122/ حسن مصطفایی دهنوی

    هركس كه به فرمان خدا  گرد جهان گشت سرگشته دوران شد و زين  دايره  بگذشت سر رشتـه  فرمان  خدا   را   به  …
    • دوبیتی

    شعر دوبیتی 396/ حسن مصطفایی دهنوی

    گـر   بـتوان ،  كار    نـكوتر      كنيـم طاعـت  از  آن ، حكمـت  داور كنيـم قابـل    بـخشايـش    ، …
    • دوبیتی

    اشعار هاشور ۰۸ / رها فلاحی

    《دو شعر کوتاه از رها فلاحی》   (۱) به آسمان‌ها؛ پرواز خواهم کرد- برای رسیدن به تو... *** اگر…
    • شعر سپید

    شعر دوبیتی 377 / حسن مصطفایی دهنوی

    نصيحـت  مـي دهم ،  من  دو صـد  بار كه روي  خود  ،  به  سوي  خـدا   آر مال  دنيـا ، به  طالـب  هميـن  …
    • دوبیتی

    درد نان /رسول چهارمحالی

    «درد نان » درد مردم درد نان است ای رئیس قیمتش همپای جان است ای رئیس چشمِ امیدِ من و ما بر شماست غصه و غم…
    • غزل

    شعر دوبیتی194/ حسن مصطفایی دهنوی

    اول سلام من  به  شـما  جمع  مؤمن  است رسم  سلام  فايـده  ملك  و ميهـن    است ياران  سلام  بـر هـمه …
    • دوبیتی

    شعر دوبیتی300/ حسن مصطفایی دهنوی

    چشم بشر زِ  سِـير  جهان  سير كـي   شـود وقتي  شود  كه از اجلـش   عمـر طـي شود صـد  سال  اگر  بمانـد  و …
    • دوبیتی

    شعر دهر دنی - حسن مصطفایی دهنوی

    « دهر دني » کی   دهر دنی1، در صدد2  سود   من   آمد کی   در صدد    خاطر   بهبود     من    آمد ای …
    • قصیده

    مدعی درد / علی ناصری(عین)

    هان مدعی دردیم بسیار سفر کردیم درگنبد گردنده جان را به هدرکردیم هرروز پر آشوبیم ؛انگار که مانایم دربازه ی…
    • دوبیتی

    کلیه حقوق برای هنرات محفوظ است 1404 - 1398

    سبد خرید