شعر دوبیتی288/ حسن مصطفایی دهنوی

هر كس  كه دين ندارد بر  خود بُوَد ستمگر

بـر  طبق   قـول  قرآن   وَز   گفتـه   پيامبر

آدم  به  دين  و ايمان  ديديم   حاجتش  بود

دين   حاجتـي   ندارد   بر  مردمان    كافر

٭٭٭

همين  عقل  بني  آدم  بُـوَد  ماننـد    پيغمبـر

درون  اين  سـر  آدم  نشسته  بـر سـر منبـر

هدايت  مي كند  هر دَم  به  مانند  پيامبرهـا

هدايت گرهمين باشد هم ازاول هم از آخر

٭٭٭

اي  حسن علم و هنر از اين بشر  آيد به كار

هركه بي علم وهنر باشد به حال خود گذار

آدم از  علم  و  هنر  حرف  نكو  ثابت  كند

لاف  بي علم  و هنر  كاري   نيارد  استوار

٭٭٭

اي  حسن علم و هنر  از  آدمي  آيد  به  كار

آدم  از  علم و هنر  باشد  وجودش  استوار

آدم بي علم و دانش كي وجودش ثابت است

لاف  بيجا از  كجا علم و هنر  دارد به كار

٭٭٭

آه  از  آن  فرد  كه  غافل  شود  از   راهنمـا

دربـدر   گـردد  و  شايد  بـرود    راه   فنـا

هـر چه   در  راه   رَوَد  يا   كه  تقلا   بكند

آن  به  منزل  نـرسد  تا  بـرسد خود به جـزا

٭٭٭

نسیم گلشن   حسن مصطفایی دهنوی