متن شعر
اي برادر در جوانـي علم و دانش را بيـار
علم و دانش درجواني نيك و تَر آيد به كار
درجواني علم ودانش باعث خوشبختي است
مي شود از علم و دانش نوجوان پرهيزكار
٭٭٭
دليــل هـر دل دانــا ، چـه باشـــد
كـه رزقـــش دايــــماً افـــزون نـباشـــد
دل دانــــا بُـــوَد رزقـــش زِ خـــلاق
بـه دســت خـلـــق اين دنيـــا نـباشـــد
٭٭٭
فيض خـدا نصيب فراوان جـوان شـود
تا هر جوان زِ فيض جهان كامران شـود
فرياد از آن دَمـي كه جواني رَوَد زِ دست
پيري كجـا توان كه دگـر نوجوان شـود
٭٭٭
جـوانـي نعمت حق بود و بـگذشت
كه از حق بـر تو مُلحق بود و بـگذشت
به پيـري كـي تـوان ديـگر به جوييـش
همان نعمت كه حق مـي داد بـگذشت
٭٭٭
طنيـن بانگ عدالـت ، كه مـي توان بزنــد
هـر آنكه لطمه سختـي بـه ديگران نزنــد
خوش آن دَمي كه عدالت رواج در يابــد
كه هـر كسي زِ عدالت توان كه دَم بزنــد
٭٭٭
نسیم گلشن حسن مصطفایی دهنوی
یک دیدگاه اضافه کنید