- پسندیدن
- گزارش مشکل
- prev
- next
متن شعر
بـه دنيـــا كـار اگــر آلــوده مـي بـود
بـه عـقـبـــي كـار گـردد رو بـه بـهـبــود
بـه دنيـــا هـر كـه عـقـبـــي را نظر داشت
در عـقـبـــي مـي بـرد از كار خـود ســود
٭٭٭
خـدايـــا پـيـكـــرم در راه فـرســـود
كجـا جـــويـم بـه دنـيــا كـار پُـر ســـود
مـن آن ســود و زيـانـــم از كـه پُـرســم
تـمـامــاً كـار ايـن دنـيـــا غـلــط بـــود
٭٭٭
ني تشكر دارم از مُلكت ، تشكر از تو دارم
حاجتم نَبـوَد به ملكت،حاجتم نزد تو آرَم
ملك بي پايان تونتوان زِمن حاجت روا كرد
نقد حاجت ازتوخواهم جبين نزدت گذارم
٭٭٭
فريـاد از آن دَمـي كه بشـر ناتوان شــود
جـور و جفاي خلق به سويش روان شــود
مردم خـداي خود به نظـر آوريـد و بـس
ظالــم سـزد كه روز جـزا ناتوان شــود
٭٭٭
گـر حـسن ، ايـن شعـر نسنجيــده گفت
ليـك ره ديــن ، زِ مـژگــان بِـرُفـــت
در نظــرت گــر چــه نــباشــد نـكـــو
با نظـرش آنچـه بـفهميــد و گفــت
٭٭٭
نسیم گلشن حسن مصطفایی دهنوی
آمار
یک دیدگاه اضافه کنید