- پسندیدن
- گزارش مشکل
- prev
- next
متن شعر
غمـــي دايـم دلــم را مي فشـــارد
غــم از دوران بــراي مـن بيـــارد
غمــي دارم كـه نـتــوان شـرح آن داد
مــرا آن غــم كجـــا راهـت گــذارد
٭٭٭
يارب به راه زندگي نَبـوَد مگر يابندگي
در راه و رسم زندگي نَبـوَد مرا فرخندگي
درراه پُر پيچ وخمش كي مي توان راه يافت
واي از ره پر پيچ وخم واز حالت وامندگي
٭٭٭
اسـرار الهــي چه نكـوي اسـت بدانـــي
كز آن اثراتــش بــِبَري پــي به معانـــي
تـا فعـل تـو تطبيق شــود با اثراتـــش
اسـرار الهــي برسـد بر تـو نـهانـــي
٭٭٭
خـداونـــدا تو خــود روشـن ضميـــري
به هــر روشن ضميــري چون مديــري
زِ جملـه خلق خـود علمـت فـزون است
فـزونتـــر باشـــد از علـــم دبيـــري
٭٭٭
بـه مـن يارب بــده دانــا ضـمـيـــري
رهـايــي ام بـده از ايــن اسـيــــري
چـرا خلقـــت سـتـم بـر من نـمودنـــد
چـه در اول ، چـه در مبنــاي پـيــــري
٭٭٭
نسیم گلشن حسن مصطفایی دهنوی
آمار
تبلیغات
یک دیدگاه اضافه کنید