- پسندیدن
- گزارش مشکل
- prev
- next
متن شعر
يا للعجب چه چــاره كنــم من به روزگـار
بـر من ستـم نـموده به يك عمــر بيشـمـار
بـر باغ گل و حُـسن گل وعــده مي دهـد
گل فرو كنــد به دو چشمــم به مثل خـار
٭٭٭
يارب چه چاره اي كنم از چـرخ روزگار
بـر من جفـا و ظلـم بيــاورده هـم قطار
اين چرخ روزگار كه تزوير و حيله است
كـي آدمـي زِ حيله ي آن گشته رسـتگار
٭٭٭
دانـــش بــه هـــر كس در خــور اســت
آن خـــود بــه دانــــش پـــي بر اســـت
هــر كـس بــه دانــــش پــي نَـــبُـرد
كــي دانـــش ، آن را در خـــور اســـت
٭٭٭
هــر كــس زِ دانـــش رهـبـــر اســـت
دانـــش از آن هـــم ظاهـــر اســـت
كـــي تابع بـــي دانـــشـــي اســـت
بـــي دانـشــــان را ســـرور اســـت
٭٭٭
دانـــش بــه مثــل گــوهــــر اســـت
از قـيـمـــت آن ، افـزونـتــــر اســــت
هــــر فـــرد را دانــــش بـُـــوَد
حـتـمــــاً زِ گـوهــــر بـهـتــر اســــت
٭٭٭
نسیم گلشن حسن مصطفایی دهنوی
آمار
تبلیغات
یک دیدگاه اضافه کنید