- پسندیدن
- گزارش مشکل
- prev
- next
متن شعر
ابـر مـرد تاريخ و دنيـا علـي(ع) بـود
كه در راه دين خدايـش ولـي بـود
علـي(ع) فارِس جنگ و تقوي و دانش
به هـر جنگ و فاتح از آن پُـر دلـي بـود
٭٭٭
اين نكته را دوباره گفتم از آن ولايت
اول علي در آن راه ، افراشت قد و قامت
كار علي ببينيد، علم است و حكمت دين
حرف علي بجوئيد ، خلقي كند هدايت
٭٭٭
آدم بي خبر از علـم ، علـي را نشناخت
كينه وَر شد به علي ، طبل جهالت بنواخت
داد از آن مردم و آن دوره كه نشناختنش
آنكه در جمع بشر ، مهـر نبوت بشناخت
٭٭٭
بيجهت نيست حرف علي كه در آفاق است
حرف آن طبق به گفتار همان خلاق است
ليكن آن دوره همان حرف علي هركه بِـزَد
بيجهت پيكر آن ، زير دوصد شلاق است
٭٭٭
دوم حسين آن رفت و آن راه بينهايـت
مردم بكشتند آن را از جنبه ي جهالت
ياران حسين زهرا تقصيري از كجا داشت
كان مردمان ابتـر كشتندش، از شرارت
٭٭٭
نسیم گلشن حسن مصطفایی دهنوی
آمار
یک دیدگاه اضافه کنید