شعر دوبیتی 434- حسن مصطفایی دهنوی

سفارش  كرد  پيغمبر ،   براي    امتـش    يك    سر

كه  بايد  فيض  دريابند  ، از  آن  دربار     آن  داور

جهان  بي  مروت بين  ، كه بر آدم  نباشد    دوست

چرا  آدم  بر  آن  دارد  ،طريق  و  خواهش    مضطر

٭٭٭

دلا در راه  اللهي ،  بكوش  اي دل ،  در آن   راهش

بهشت   جاودان  داري،  اگر  رفتي  به    درگاهش

حسن در راه اللهي، بكوش و اين راه و پايان  نيست

كه  هر كس  رفت در راهش،خدا باشد به همراهش

٭٭٭

به دنيا  آدمي  هرجا  ، اگر خوش بود وگر   نا خوش

نبود  اين  گردش دنيـا ، اصـولاً  طبع     دلخواهش

خدا از ملكش  آگاه است كه ملكش جاوداني  است

اگر  آگاه  ملكش  نيست ، نمانـد  يك پـَر  كاهش

٭٭٭

هرآن فردي كه  نشناسد خدا  را  ، گشته  گمراهش

چو خفاش است  و نتوان بنگرد ،خورشيد  اوصافش

نصيحت  بشنو  و  بنگر  خداي  هر  دو   عالم    را

اگر  بشناسي  اش  ، بتوان  بـِبيني  فيض   الطافــش

٭٭٭

همين  دنيـاي   پُـر فتنــه   تو  را   آسـوده    نگذارد

زِ   نيرنگ  و  تقلبهـا   به  كارَت   فتنـه      مي آرد

تو كار  راستي  خواهي  ،  ولي  آن  مي دهد   تابش

هزاران  پيچ و خم   دارد ، كه در كارت  نگه دارد

٭٭٭

نسیم گلشن    زنده یاد حسن مصطفایی دهنوی