شعر دوبیتی 346 / حسن مصطفایی دهنوی

اگر  دنيا چنين نَبوَد چرا دنيا بد آهنگ است

فقط از بهر دانا  دل  مداوم  عرصه تنگ است

به هر جا فكر دانا دل به كار آيد دراين دنيا

چرا رسم همين دنيا به پايش ضربه سنگ است

٭٭٭

بيا دانا  دلا بشنوكه دنيا با تودر جنگ است

به زير چنگ اين دنيا به بايد  آهنين چنگ است

طريق  رسم  دانا دل كجا بتوان عمل كردن

كه دانايي دانا دل  به مثل  شيشه بر سنگ است

٭٭٭

بر  من صفير  تا بِـزد آن مرغ كوي  دوست

شيداي دوست گشتم و چشمم به كوي اوست

گفتم  به  خود  كه  يار  اگر  ياد  من  كند

من خود بر  آن  فدا  بـكنم  ،  بر من   آبروست

٭٭٭

بر من نويد مي دهد، آن مرغ كوي  دوست

بر سوي  آن نويد ،دو چشمم  به جستجو است

جويا  اگر  شوم كه  به  ظاهر   به  بـينمش

ديدم  غلط   بُـوَد  ،  نظر  آن   به  من نكوست

٭٭٭

صحبت حق براي ما جمله بشرشنفتني است

صحبت حق به رستخيز،درهمه جابگفتني است

بيخبـران  كجا رويد ،  بر كه پناه   مي بريد

روز جزا كه كوهسار،درهمه جاشكستني است

٭٭٭

نسیم گلشن   حسن مصطفایی دهنوی