شعر دوبیتی 333 / حسن مصطفایی دهنوی

فرمان پدر  بردن، بر  هر  پسري  اصل است

طفل  اَر بِـبَرد  فرمان ،گويندكه با عقل است

اين تجربه در  دنيا ، اين حرف به بار  آورد

طفل اَر نَـبرد  فرمان ،گويند كه  نااهل  است

٭٭٭

فرمانبري  اولاد ،در  نزد  پدر   فرض  است

فرمانبر اگر باشد ،با  ارزش و  پُـر اجر  است

دانـا   پدران   گفتنـد ، فـرمان  پدر    بـردن

از امر خداوند است  بر هر پسري فرض است

٭٭٭

فرمان  غلط  دادن، از   آدم   ولگرد   است

هر  فرد  غلط كار، كي آدم  وكي مرد  است

نيكـو  صفتان   نـتوان ، فرمان  غلط    دادن

هر بد صفتي  بتوان ، كز مردم   ولگرد است

٭٭٭

برادر علم در دنيـا همه رنگي فراوان  است

اگردرراه حق باشد همان لايق به انسان است

اگر علـم خــداونـدي  به  دنيـا  با اثـرنَبوَد

چرا اين علم دنيايي همش سر درگريبان است

٭٭٭

عيد نوروزي بيامد ،موسمي از شادي  است

نو عروس حُسن گُل ،در حجله دامادي است

موسم  فصل خزان  رفت  و بهار  آمد  پديد

هر گياهي  رويد  اندر اين  بهار آزادي  است

٭٭٭

نسیم گلشن   حسن مصطفایی دهنوی