شعر دوبیتی 322 / حسن مصطفایی دهنوی

مُنعم  به راه  دور  به غربت ، غريب  نيست

چون شخص سالم ، عاجزعلم طبيب نيست

ثروت كه باشدش به غريبي ،چو منعم است

ترسش زِ  زندگي  فـراز  و  نشيب    نيست

٭٭٭

فرد فقيـر  در  همه  جا هـا   غريب   هست

همچون مريض ، عاجـز علم  طبيب هست

بـي ثروتي است ،كه حُـزن  غريبي   بـياورد

درمنزل  و مكان خودش هم،غريب هست

٭٭٭

زيباتـر  از  آن  صحبت  خلاق جهان نيست

صد حيف كه ما را خبرازصحبت آن نيست

پامال  شـد  آن كس كه نپوايد ،  به راهـش

راهي كه به غيراز ره آن دردو جهان نيست

٭٭٭

اصلاً   به  حرف   پا به  هـوا ، اعتبار  نيست

صلحـي به حرف  پا به هوا ، استوار  نيست

در  بحث   حرف   مردم    نادان    روزگار

غمخوار خود تو باش  ، غم روزگار نيست

٭٭٭

تمام   كار    دنيـا  ، غيـر    غـم       نيست

يكي   بـر  خـواهش   و ميـل  دلـم  نيست

نـدارد      راحـت     و      آسايـش      من

همـه  كارش  به جز ،جـور و ستـم  نيست

٭٭٭

نسیم گلشن   حسن مصطفایی دهنوی