شعر دوبیتی 321 / حسن مصطفایی دهنوی

طفل زِ  روز اولش ، پيرو هرزه گردي است

بيخبر از  نكات دين  وز اثرات معني است

بيخبراست مي رود،در ره و رسم خودسري

اين اثرات آن بُـوَد، طفل كه بي مربي است

٭٭٭

شكرخدا كه فيض آن روي زمين نزول كرد

وَرنه كسي كجا توان، روبه خداعُدول كرد

فيض خدا نزول شد ،تا همه كس رَوَد به راه

ورنه  وسايل رهـش ،كس نتوان اصول كرد

٭٭٭

ثروت وقدرت جهان هركس را پُرغروركرد

نخوت آن فزون نمودو چشم دلش كوركرد

هركه زِ ثروت جهان در ره هرزه بود ورفت

در ره  امـر آن  خـدا كي  بتوان عبــور كرد

٭٭٭

خدايا بگفتي ،كه دين رسمش  اكراه نيست

قبول   آنكه    بنموده  ،    گـمراه    نيست

به   قـرآن  ، تو  اين    آيه    را       گفته اي

به  زعـم  من   اين   آيه  ،   بي جاه  نيست

٭٭٭

هر  آن كس   از   آن   آيه    آگاه      نيست

به   راه   حقيقت    كه    در    راه   نيست

به  عقـل   من   و  هـر  بشـر   ثابت    است

كه  پيـرو  به  جز  ، جهـل   گمراه  نيست

٭٭٭

نسیم گلشن   حسن مصطفایی دهنوی