متن شعر
نام غزل:دختری از جنس ماه
بس که زیبایی هوایی می شود دل بی هوا
در هوایت می رود هردم دل از کف دلربا
نازنینم تو که هستی دختری از جنس ماه
بس که ماهی دل به درد عاشقی شد مبتلا
این منم عاشق گناهی تو نداری ماه من
دل گناهی مرتکب هرگز نشد غیر از شما
کن تو زندانی مرا در این دلت با جرم عشق
می کنی هردم مجازاتم چرا با بوسه ها؟
آنچنان می خواهمت باید شوم حبس ابد
انفرادیِ دلت باشد دلم تا انتها
#مجید_محمدی(تنها)
یک دیدگاه اضافه کنید