شعر بد مخلوق / حسن مصطفایی دهنوی

« بدِ مخلوق »

خدا   تو كي  بدِ مخلوق   خود    پسنديدي

صلاح  كار   بشر   را ، به   بد     نـپيچيدي

اگر  كه خلق  تو در كار  خود به بد گروند

تو  با  رعايت  خود ، كار  نيكشان   ديدي

هزار  نكته ي   باريكتر    زِ   مو    اينجاس

كه  هر  بشر  بد و نيكش، سزاي3 آن ديدي

طراز   ملك    حقيقت ، اگر  بر اين   باشد

بشر  زِ  خود به بد  افتد، تو كي  بدش ديدي

صلاح و صلح وصفا  راهكار هر بشر است

كه كار خلق خودت ،را  چه نيك سنجيدي

بساط4 نيك و بدي را ،تو در  زمين  چيدي

در اين زمين بد و نيكي  به هم  تو  پيچيدي

بساط  خوب و بدس،هرچه در جهان بودس

يكي  به  پاي  نماندس،همش  تو   برچيدي

نه  بد  به  كار  خدا  آيد  و نه  نيك   حسن

نظام  ملك  خدا ، اين  بُوَد  كه   مي ديدي

٭٭٭

3- پاداش – كيفر  4- سفره – دستگاه

دیوان  اشعار  حسن مصطفایی دهنوی