سه شعر سپید کوتاه (هاشور) ۳۴ / لیلا طیبی (رها)

(۱)
شاید باور کردنی نباشد،
امّا،
با رفتنت--
گل‌های گلدان
پژمردند!

ــــــــــــــــــــــــــ

(۲)
گفتی:
بهار بیاید، خواهی آمد!
***
باز؛
دل‌خوش‌کنک‌های تَکراری؟
--من که چشمم آب نمی‌خورد!

ــــــــــــــــــــــــــ

(۳)
مردی عزیز از دست داده
میان بغض ایستاده
هر روز عصر
چایی و پای‌سیب‌اش را
همراه جناب تنهایی
--سِرو می‌کرد!

#لیلا_طیبی (رها)