(۱) ذهنم، ریشه دوانده؛ َتنهام، خورشید را میبوسد وَ آزادی،،، بر شاخههایم آشیانه کردهست. ... آه،،، --من درختی سبزم!
(۲) وَ آمدیم تا، شاعر شویم؛ عاشق شدیم! ... شعر اما، ما را از آب و نان انداخت!
(۳) تو،،، کنج اتاقت تنهایی را به آغوش کشیدهای و من گوشهای از دنیا؛ خاطراتت را... ... تواردی دردناکست عشق!
#لیلا_طیبی (رها)
برای ارسال نظر باید وارد سیستم شوید
یک دیدگاه اضافه کنید