اشعار هاشور ۳۷ لیلا طیبی
(۱) شکستی مرا، مانند سازِ شکستهام! تعمیر هم بشوم، با دلِ ناکوک چه میکنی؟!
ـــــــــــــــــــــ
(۲) قلمم زبانش گرفتهست! گویی لال شده، [زبان بسته]!!! از بس، از دلتنگی برایش گفتم وُ او نوشت...
ــــــــــــــــــــــ
(۳) بند پوتینش را محکمتر بست؛ وقتی که گفتم نرو! *** عشقی بالاتر از من داشت!؟ به گمانم، خدا را پیدا کرده بود...
#لیلا_طیبی (رها)
برای ارسال نظر باید وارد سیستم شوید
یک دیدگاه اضافه کنید