متن شعر
(۱)
در ناگهانِ باغچه،
آفتابگردانی شُکفت وُ،
دیدم:
--[نورِ خدا] بود!
(۲)
چشمانم ابری‌ست؛
همراهم--
چتری خواهم داشت
--به احتمالِ باران!
(۳)
-[باد]،
زمزمه‌ی خداست که -
می‌وزد؛
به گوش زمین!
(۴)
از همه‌ی عروسک‌هایم پرسیدم،
نه! هیچ کدام
[دوست داشتن]
--نمی‌دانستند!
(۵)
شب که می‌شود؛
[هر چقدر بخواهی]
گل‌های پنج‌پَر
در دامن آسمان سوسو می‌زنند!.
#رها_فلاحی
یک دیدگاه اضافه کنید