شعر معرفت حق / حسن مصطفایی دهنوی

« معرفت حق »

ما   در   ره   قضا  و  قدر1   سر   نهاده ایم

بـر  سوختن  چو  شمع ، به  پا   ایستاده ایم

از  منظر  قضا  ،  نـتوان   كس  بِـدر    شود

ما    پا   فشار  ،  رو  به  قضا    ایستاده ایم

پير مغان   زِ   توبه ي   ما   گر  ملول2  شد

گو  باده  صاف كن،كه به عذر ایستاده ایم

تا  مات چنگ و خرقه و جام و سبوي خود

اندر  گرو   به  باده ي   صافـت   نهاده ايم

ما   باده3 نوش   جام   تو  هستيم   تا    ابد

در  مكتب  تو ، ما  به   ادب     ایستاده ایم

خواب و خوراك  ما ،همه  از درگه  تو بود

بـر   درگه   تو ، ما   زِ  ازل    پا   نهاده ايم

فيض   قديمـت   از   نظر   ما    نـمي  رود

بـر   پايگاه  فيض   ديگر     دل   نهاده ايم

استاد  صنع ، طرح  همين  معرفت  بريخت

بـر  لوح   ساده ،  معرفت  خود   نهاده ايم

اي  پير  مِـي  فروش، تو  جامي   بده  به  ما

ما  سِـر  نوش  جام  تو ، بر  لب   نهاده ايم

باغ  بهشت  و  جنّت  رضوان4  و  حوريان5

زآنجا   بريده  و دل  به  صفاي  تو  داده ايم

باز  اي  حسن ، تو  معرفت حق  به ما  بگو

بي   معرفت  شديم ، اگر  خود   ستاده ايم

تا  باد نخوت6 از  سر خود ، رد  نمي كنيم

كوتاه   فكر  و  بي خبر  از   جام   باده ايم

اي  پير مِـي  فروش، تو جامت  به گردشس

بر ما  نظر بكن، كه دل  از  دست  داده ايم

گفتي  حسن ، كه  توبه ي  ما  را   پذيرنش

در   راه   توبه  ،  ما    نگران    ايستاده ايم

٭٭٭

1- تقدير و سرنوشت   2- آزرده    3- شراب- مي   4-  بهشت خشنودي   5- زنان بهشتي     6- تكبّر – عُجب

دیوان  اشعار  حسن مصطفایی دهنوی