شعر دوبیتی 436- حسن مصطفایی دهنوی

فساد  و كينه جويي  است ، براي  حكم راني  است

براي  حكم حق كه نيست ، براي  مُلك فاني است

كسي كه حكم حق شناخت، جفا به كس  نمي كند

براي     خلق   آن  خدا  ،  به  مثل  پاسبـاني   است

٭٭٭

يارب   حسن   از   لذّت   دنيـا ،  به  بَـرَش    نيست

امروز   مجسم  شد  ،  كه  فـردا     اثـرش    نيست

اين طُـرفه   طِـلسمي  است  كه  بر  دست  تو   باشد

از  صحبت  در  محضرت ، اصلاً   خبـرش   نيست

٭٭٭

دنيـا   به  اين   بزرگي   از   بهـر  من  وطن   نيست

مالش  به  اين  زيادي ،جز يك كفن  به  من نيست

از مُـلك  و  مـال   دنيـا ، جـز   يك   كفن    نَـبُردم

قابل  به  كار  عقبـي ، اين   كهنه   پيرُهـن   نيست

٭٭٭

دانشسـراي   اين   جهان  ،  درمان  نكرده   درد  را

دانش ندارد اين  زِ خود ،وِل كُن  تو اين  ولگرد  را

دانش  اگر از حق  بـُوَد  ، هر  درد  را  درمان   كند

دانش  ندارد اين  زِ  حق ،  درمان  نـدارد   درد   را

٭٭٭

اي  جان  ،  رهـا   بنمـا  اين  دانش   دل  سـرد   را

بيرون  بكن  از اين سرت ، اين جهل جنگ سرد را

هـر  جنگ  سردي ،  كـي  به  اصلاح  بشـر     بود

سودت زِجنگ سرد چيست وِل كُن تواين سردرد را

٭٭٭

نسیم گلشن    زنده یاد حسن مصطفایی دهنوی