متن شعر
زِ دنيـا بسته شـد آب و گِـل من
چه شـد آن كار پوچ و باطل من
به دنيـا هر چه ديـدم فاني است آن
نـمي سازد چـرا حل مشكل من
٭٭٭
خـداونـدا تـو كه پروردگـاري
چرا حيـران شـدم در هـر چه كاري
به من گفتـن تفضـّل از تو آيـد
نكـو نَبـوَد ، گَـرَم حيـران گـذاري
٭٭٭
گـر دَم خورشيـد ، كبابـم كنـي
يا بـه مثـال ، مسـي آبـم كنـي
مـن نـشناسـم ، سِـرّ اسـرار تـو
گـر كـه فـرو زيـر تـرابـم كنـي
٭٭٭
گـر تـو فـرو در تـه خاكـم كنـي
هـر چه بـسوزانـي و پاكـم كنـي
مـن نـتوانـم كه بـگويـم چـرا
گـر كه تـو از قهـر ،هلاكـم كنـي
٭٭٭
هـر چه از اين دهـر عذابـم كنـي
يـا كه چو ويـرانه ، خرابـم كنـي
مـن نـروم غيـر ره امـر تـو
بنـده ات هستـم ،چه جـوابـم كنـي
٭٭٭
نسیم گلشن زنده یاد حسن مصطفایی دهنوی
یک دیدگاه اضافه کنید