متن شعر
احرام كعبه را كه نـبستم براي خلـق
كاري نـكرد خرقه و زنّـار و كهنه دلـق
من در طواف كعبه ي حق معتكف شدم
نِـي بهـر خودستايـي و رياي خلـق
٭٭٭
آنها كه حرص دارند ، پوياي بر گناهنـد
از علم و دانش ما با فعل خود بكاهنـد
ما را برند به آن راه ، آن راه بي نهايت
راهي كه خود بپويند ، در راه خود تباهنـد
٭٭٭
آثـار معنويـت آنهـا نـمي شناسنـد
در راه مُـد پرستي ، عاشق به هر لباسنـد
راه هوس دراز است ، پايان ندارد آن راه
با دقت اَر بـبينيم بي درك و بي قياسنـد
٭٭٭
آثـار هر هوس را بسيـار مي شناسنـد
آثـار معنوي را اصلاً نمي شناسنـد
هركارحرص و باطل سرتاسرش گناه است
در راه حرص پويي بي مايه و اساسنـد
٭٭٭
بر آبروي روز جـزا كي توان رسيـد
آنكس كه بانگ حق به ره كعبه ناشنيـد
ذلّت سراي دهـر به ما ره نمي دهـد
تا راه مستقيـم بـيايد زِ ما پديـد
٭٭٭
نسیم گلشن حسن مصطفایی دهنوی
یک دیدگاه اضافه کنید