متن شعر
گـر نَبُـوَد مهـر علـي(ع) بـر دلت
آتـش سوزنـده بُـوَد منـزلت
مهـر علي(ع) از ره توحيـد مـا
باز كنـد در هـمه جـا مشكلـت
٭٭٭
مهـر علـي (ع) محـور ايـمان بُـوَد
محور ايـمان بـنهد در دلـد
اي عجب از نقشـه ي طراح صنـع
نقش علـي(ع) ريخـت ، به سطح دلـد
٭٭٭
علـي(ع) شعشـعه نـور آفـاق بـود
به امـر خـداونـد مشتـاق بـود
علـي(ع) رهبـر جـمله ي شيعيـان
به بـد كـارها مثل شلاّق بـود
٭٭٭
علـي(ع) امر حق را چو عشاق بـود
به دورش بـد خلق بُـتلاق بـود
علـي(ع) امر حق را عمل كرد و رفت
دلـش از ستم ها پُـر از داغ بـود
٭٭٭
علـي(ع) افضـل از جـمله آفـاق بـود
به امـر خداونـد ، مشتـاق بـود
صفاي دلـش بهـر امـر خـدا
چو آيينـه صـاف و بـرّاق بـود
٭٭٭
نسیم گلشن حسن مصطفایی دهنوی
یک دیدگاه اضافه کنید