شعر دام دنیا – حسن مصطفایی دهنوی

«دام دنیا »
عجب افتاده ام در دام دنیا
سرم پاکس ، از رفتار دنیا
مرا دردی به دل باشد فراوان
فراوانتـر از این کردار دنیا
سر و سامان من یاران بهم زد
سر و سامان بد ، افکار دنیا
سر و سامان خود مرغوبتر کرد
هر آنکس همرهـس بر کار دنیا
دراین دنیا ره دینداری اش نیست
فراخ 1 است آن ره آزار دنیا
تسلط کی بدست اهل دین بود
بُوَد2 در دست شیطان، کار دنیا
هر آن فردی عبادت بیشتر کرد
اسیرس دست هر اشرار دنیا
چرا رسم درست و راستی نیست
سراسر اندر این بازار دنیا
همان خشتی که اول کج نهادند
هنوزم کج بُوَد دیوار دنیا
به گُرز3 و مشت با جنگ دلیری
نـشاید رفت بر پیکار دنیا
بشر در دام دنیا زهر تلخی است
ولی خوش خط وخالس مار دنیا
غم خود را مکن جانا فراموش
مبادا خود شوی ، غمخوار دنیا
ز دنیا و غمِ دنیا بـترسید
حذر کن از غمِ بسیار دنیا
حسن نتوان به راحت زندگی کرد
به زیر زجرِ4 آفت بار دنیا
***
1- گسترده – باز 2- باشد 3- عمود آهنین 4- ستم – جور