متن شعر
اشعار هاشور ۳۷ لیلا طیبی
(۱)
شکستی مرا،
مانند سازِ شکسته‌ام!
تعمیر هم بشوم،
با دلِ ناکوک چه می‌کنی؟!
ـــــــــــــــــــــ
(۲)
قلمم زبانش گرفته‌ست!
گویی لال شده،
[زبان بسته]!!!
از بس،
از دلتنگی برایش گفتم وُ
او نوشت...
ــــــــــــــــــــــ
(۳)
بند پوتینش را محکم‌تر بست؛
وقتی که گفتم نرو!
***
عشقی بالاتر از من داشت!؟
به گمانم،
خدا را پیدا کرده بود...
#لیلا_طیبی (رها)
یک دیدگاه اضافه کنید