متن شعر
اي حسن ،گر سخني بهتر ازاين داري بيـار
نيكتــر باشــد بَرِ خلق و بر پروردگـار
هـر چه بتواني نصيحتهاي نيكوتـر بگــو
شايـد از فيض خـدا بر خلق باشد يادگــار
٭٭٭
گـر هستي من دست من آيـد كه بدانــم
تـا روز قيامــت بُوَدم رأي و بــمانـــم
كـي آرزوي مرگ و ته قبــر كنـــم من
خواهــم كه مداوم به جهان زنده بمانـــم
٭٭٭
به بــاد خــرمن دونـــان منازيـــد
به دشــمن گــر بـپيوستيـــد ، بــبازيــد
اگــر دانــا دلـــي بشنـــو تـــو از من
ز دانايـــي خــود خــرمن بــسازيــد
٭٭٭
قلنـــدرهـا كــه در دنيــا بـگشتنــد
زِ دانايـــي خــود خــرمن بِهــشتنـد
زِ خــودخواهي برون گشتنــد ، نه از راه
به راه حق ، هواي نفس كــشتنــد
٭٭٭
من بر وفا زِ عهد ، به ايمان چه گفته ام
دُري بُـوَد زِ معني ايمان بـِسفته ام
ايمان اگر رياضت در دين نبوده است
ايمان نـباشدم ، به خرافات خـفته ام
٭٭٭
نسیم گلشن حسن مصطفایی دهنوی
یک دیدگاه اضافه کنید