شعر افکار خلق – حسن مصطفایی دهنوی

« افکار خلق »
از دست خلق بدکار،دایم به درد و زجریم4
از دست ظلم آنها ، دایم به درد و رنجیم
افکار خلق گمراه ، ما را نـمی گذارد
تا در فضای آزاد ، افکار خود بـسنجیم
این خلق بی مروّت ،با کینه ره برند پیش
بر ما که چاره نَبْود ، زآنها اگر بِـرَنجیم
بر ما که این نشاید ،در هر رهی دویدن
باید که ما زِ اول ، طرز رهش بـسنجیم
ما را وظیفه اینس،راهی که پیشمان هست
رسم و رهش بـپرسیم، تا عاقبت نـرنجیم
افکار ما غلط نیست،صبر است و بردباری
در صبر و بردباری ،ما خازنان5 گنجیم
هر میوه آب و رنگش،با هم تفاوتش هست
از ما تفاوتش نیست،یک رنگ چون تُرنجیم6
تزویر و کذب و کینه ، در کار ما نـباشد
ما ساده و سفیدیم ، مانند یک بِـرِنجیم
افکار خلق عالم ،نیک و بد است و زشتی
ما پیروان نیکیم، در زشتی اش نـگُنجیم
صدها هزار حرفس،بی کشف وکنجکاوی
در کنجکاوی اش ما ، جویندگان گنجیم
ای خلق بی موالات، از فخر و از مباهات
این قدر به خود مبندید، تا بلکه ما نرنجیم
خلقی که کینه جویند ، بی درک و آبرویند
از ما که این نشاید، در حزبشان بگنجیم
حرفت حسن صحیح است،اما عمل بخواهد
حرفی قبول ما نیست، افکارت اَر7 نسنجیم
***
4- آزار و اذیت 5- نگهبان 6- نوعی میوه 7- اگر
حسن مصطفایی دهنوی