شعر یک نکته – حسن مصطفایی دهنوی

« یک نکته »
یاوران یک نکته از دنیا ، مرا آمد به یاد
کو کیان و کوروش،کو نادر و کو کیقباد1
کو فرامرز و فریدون ،کو سیاوش در جهان
کو همان کیخسرو و آن رستم نیکو نژاد
هرکه حاکم بود ، اگر عادل وگر ظالم برفت
کو دیگر نوشیروان و کو دیگر آن عدل و داد
از پیمبر یا پیمبر زاده یا صالح بگو
کو سلیمان،کو سکندر، یا ثمود و یا که عاد
هر که در دنیا بیامد ، آخر از دنیا برفت
هر که در دنیا ستاد2،آن عاقبت از پا فتاد
صد پیمبر همچو زردشت و دیگر پیغمبران
همچو موسی و چه عیسی، یوسف نیکو نهاد
دهر دون پرور، هر آن چیزی که می آرد بدست
عاقبت هر چیز را ، این می دهد بر دستِ باد
کو پیمبر(ص) ، کو علی(ع) آن رهنمای شیعیان
کو حسین و کو حسن،کو آن دیگر زین العباد
قادر سبحانی اول ، بهـر این دنیای ما
آدمی را خلق کرد و بهر ما بنیان نهاد
هرکس از دوران عمر خود ،در این ملک خدا
یابد از امر خدا ، بر نسل خود بنیان نهاد
هر که در بهبود ملت ، یک قدم بنهاد پیش
اجر3 بهبودش خدا ، از صد قدم بهتر نهاد
کو خمینی(ره)،کو بهشتی،کو دیگر یارانشان
آنکه بر مستضعفان ، بنیاد جمهوری نهاد
ای گروه مسلمین ،در دهر این فریاد چیست
جان من در راه دینداری بُوَد راه لطیف بالعُباد4
هر که این مطلب شنید و درک این معنا نکرد
هوش فطری خدا دادش ، یقین دادس به باد
عاقبت کار بشر ، وارونه می گردد بشر
آن بشر باشد،که کار نیکویی از خود نهاد
هرکس از دوران عمر خود،زِ خود چیزی نوشت
این نوشته زآن حسن باشد ، زِ اینها کرد یاد
٭٭٭
1- اولین پادشاه سلسله کیانی 2- ایستاد 3- پاداش – مزد 4- مهربان نسبت به بندگان- خداوند متعال
حسن مصطفایی دهنوی