غزل نام تو (بهشت) – نعمت الله سیادت مقدم

در غـــزل هایـم نمیبـــردم نام تــــــو را
همان قــدر که تــــــو
حساس بـــــودی روی حجابــــت
من هــم معــذور از نوشتن نامـــــــت!
تا که نامحـــــرم در
مقصــــــــود
بیـــت های من حســـرت
به دل بمـــاند!
گرفتـــم درد لاعلاجــــت!
گفتا طبیــــب رگ زنی هســــت نعــمت علاجـــت!
مـن  پرهــــیز  کـــردم از حجامـــت!
خـــدا کنـــد که زود تر بمــــیرم برســـم با تــــــو بخوانـــــم در بهشـــت نــماز جمــــــاعـــــت!

نعمت الله سیادت مقدم