« مرغ غيب »
در اعلا ملك حق، تا مي توان رفت
چرا در خاك اين دنيا بمانيـم
مگر اين روح ما ، از خاك مي بود
نه از خاكيـم و ما از آسمانيـم
نداي مرغ غيـب آمـد به گوشـم
كه ما مـرغ همـان باغ جنانيـم
فضاي آن بهشت است ، منزل ما
در آن ره رفتنـش را مي توانيـم
٭٭٭
حسن مصطفایی دهنوی
