شعر فرصت دیدار – عنایت الله ایرانمنش

ای کاش تو باشی و من و دنیائی ،

که در آن غصه دیرینه نشود دامنگیر ،

یا که حرفی زغمی دغدغه ی خاطر و تشویش وعذاب ،

زندگی را برسانیم به سر منزل احساس و شباب

لحظه ها عامل عشق اند و امیدی که در آن آزاد است

بسپاری بدل و فراموش کنی وسوسه را

ماندگار است همین امروز و نهایت باید

حافظ عشق بجا مانده به دل ها باشیم

شاید فردا نباشد ، فرصت دیدار دگر

عنایت الله ایرانمنش