شعر رقص آتش – علی ناصری (عین)

پری رویان دوتا گشتم نیایید
کمانم چون دولا گشتم نیایید
نفس از سینه برلب می نشیند
چونان دل در قفا گشتم نیایید
به بیداد فلک آغشته ام من
به تزویری هوا گشتم نیایید
به یک چشمک منم در آتش خود
به سوز م بی نوا گشتم نیایید
که عینم ، سخت بی پرواو بدمست
چو آتش بی خدا گشتم نیایید