شعر باد خزان – حامد نوروزی

بادخزان
دیدم او را آه بعد از چندسال
گفتم:آیا اوست،یانه، دیگری ست
چیزهای بی شماری دراو بود و بود
گفتم:این محبوب ماست؟یعنی پری ست؟
ناگهان بانگ سروشی بردمید
گفت:
آری آری این همان پرسان پری است.
هردو دزدانه به هم کردیم نگاه
سوی هم کردیم وحیرانترشدیم
هردو شاید با گذشت روزگار
درکف باد خزان پرپر شدیم…
حامد نوروزی