شعر اهل خرد – حسن مصطفایی دهنوی

« اهل خرد »
جمعی از اهل خرد، آمده اند منزل ما
رنجه کردند قدم ،جانب این منزل ما
میهمانان بزرگی ، بنشستن به ادب
به ادب، حل بنمودند همه مشکل ما
صحبت معرفت معنوی ، آمد به میان
معرفت یاد بدادند ، به چشم و دل ما
معرفتهـا که نـمودند ، بـدیدند همه
یاد بگرفت ، نفـر آخری و اول ما
گفتن از آدم اول،که خدا ساخت زِ گِل
سیرت آدم اول بُوَد ، اندر گِل ما
صحبت ازحکمت حق بود وهمان فیض الله
از همان صحبتشان ،زنده تر آمد دل ما
صحبت از فیض الله ،که بیامد به میان
دیو و دد رفت،ازآن راه وهمین جنگل ما
آری آری ، زِخدا هرکه بگوید سخنی
قابل آید به بَرش ،صحبت نا قابل ما
بی تفضّل زِ خدا،حاصل ما بی ثمر است
با تفضّل زِ خدا ، با ثمرس حاصل ما
حسن از فیض الله،چه سخن می گویی
لایق گفتن آن نیست ، زبان و دل ما
٭٭٭