شعر آگاهی – روح الله اسدی
درپس عمق جهالت
سوسو می کند
نوری!!
دراوج یورش
افکارزنگ زده،
درانتهای سیاهی
مغزهای سوخته،
سپر می کنم
امواج سپیدرا!!!
می یابم
واژه به واژه
امید را،
می درم
حجاب تاریکی را،
خون می کنم
دل خرافات را،
خواهم ساخت راهی
متربه مترآگاهی،
قدم ب قدم مهر
نفس به نفس عشق،،
چینش سنت را
ویران می کنم!!
راه به کجادارم….
حسن مصطفایی دهنوی
1398-08-18 در 11:30 ب.ظدرود ها
بسیار زیبا سرود ه اید
پاینده باشید