شعر دختـــر مردم – نعمت الله سیادت مقدم
بـــــهار اومـــــد گــــــل گـــــندم مــــــن ایـــــــکوشـــــــــت
قشنــــــــگی دخـــــــتر مـــــــردم مــــــن ایــــــــکوشت،،،،،!
قشـــــــــنگی دختــــــــر مـــــــردم بســــــوزه
کــــــه منــــــو ســــــخت برید از مهـــــــر پشــــــــــت!
زهرا کمایی
1398-08-14 در 5:57 ب.ظاین شعرتان واقعا مستانست جناب سیادت اگر اشتباه نکنم سید هم باشید من هم شهریتان هستم خوشحالم که میخوانمتان واقعا زیباست کاشته هایتان گویش شما متفاوت است در سایت شعرتان خواندم که نفرین هایتان فقط دامن خودتان را میگیرد امیدوارم اینطور نباشه موفق باشید و در پناه خدا،
نعمت الله
1398-08-18 در 10:35 ق.ظسلام عرض ادب مچکرم و ممنونم هم شهری ممنونم از نظرتان تشکر در پناه خدایم.