شعر پرده ی آخر – علی ناصری (عین)
من پرده ی آخر دارم توشدم
درسادگی ام چقدرخام توشدم
درکوچه ی انگوری تان وقت غروب
افتادم وخنده ای به نام توشدم
درآلبوم خاطره ی خلوتمان
درابری دل ،کمی به کام نوشدم
درغرش ابری دل وبارانت
افتادم واکسیر به جام توشدم
یک شبنم صبر زرد برچهره ی گل
آخر چوکبوتری به دام تو شدم
حسن مصطفایی دهنوی
1398-09-17 در 11:41 ب.ظدرود ها
بسیار زیبا و دلنشین سروده اید
سربلند باشید
علی ناصری
1398-09-18 در 8:15 ب.ظسلام واحترام سپاسگزارم استاد ارجمند