به بخشندگی چشمان خورشید
که می درخشد بی منت
به روح بلند و گوارای باران
که می بارد بی منت
به مهتاب آسمانی
که می تابد بی منت
به دشت پر سخاوت
که می رویاند برتنش بی منت
به درخت پر بارسیب باغ
که میوه می دهد بر شاخه هایش، بی منت
به ابرهای سپید نیلگون
که می سازد نم نم باران را بی منت
به اقیانوس که نعمت آب را
بخشیده به ماهی ها بی منت
به شب سیاه مهتابی
که پهن کرده گیسوی سیاهش را بی منت
به مراورید غلطان دریا
که خود را به صدفها سپرده بی منت
به گلهای رنگارنگ باغ
که عطر می افشانند بی منت
به خدای زمین و آسمان
که همه را بخشیده بی منت
باور دارم که می بخشد بر من
آرزوهایم را بی منت
امتیاز بدهید
پیشنهاد به شما
- شعر عشق ازل - دیوان اشعار حسن مصطفایی دهنوی
- شعر محدوده ای به وسعت دنیا - سعید فلاحی (زانا کوردستانی)
- شعر دو روز عمر - دیوان اشعار حسن مصطفایی دهنوی
- شعر همراه - دیوان اشعار حسن مصطفایی دهنوی
- رعد و برق - الهه قاسمی
- شعر زلف یار - دیوان اشعار حسن مصطفایی دهنوی
- شعر خیال - سعید فلاحی (زانا کوردستانی)
- شعر مجموعه هاشور در هاشور ۱ - لیلا طیبی (رها)
- شعر مردم آریایی - نوید کیهانی فرد
- شعر کار خیر - دیوان اشعار حسن مصطفایی دهنوی
- ترانه ی مادری ـ حبیب رضائی رازلیقی
- شعر مجنون بیلیلا - سعید فلاحی